Αρχαϊκός Ναός Αθηνάς Πολιάδος (525-500 π.Χ.)

Ο αρχαϊκός ναός αφιερωμένος στην Αθηνά Πολιάδα κτίστηκε το διάστημα 525-500 π.Χ. στο διάστημα δηλαδή της μετάβασης από την τυραννία στη δημοκρατία. Δεν είναι ακόμη βέβαιο αν κτίστηκε από τους γιους του Τυράννου Πεισίστρατου ή ήταν ένα από τα πρώτα έργα της νεοσύστατης δημοκρατίας. Ο ναός ήταν γνωστός στους Αθηναίους των μεταγενέστερων ετών ως «Αρχαίος Νεώς» (Αρχαίος Ναός) λόγω της παλαιότητάς του συγκριτικά με τους ναούς της κλασικής περιόδου. Χτίστηκε στη θέση ενός πολύ παλαιότερου και μικρότερου ναού. Στέγαζε το πανάρχαιο ξόανο (ξύλινο άγαλμα) της θεάς Αθηνάς.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον καθηγητή αρχαιολογίας Χρύσανθο Κανελλόπουλο για τη συμβολή του στις παρακάτω αναπαραστάσεις.

Τα αγάλματα βασίστηκαν στα 3d μοντέλα από το Scan the World.

Ο αρχαϊκός ναός της Αθηνάς Πολιάδος ήταν εξάστυλος, περίπτερος, με σηκό τετράστυλο αμφιπρόστυλο. Ήταν κατασκευασμένος από ασβεστόλιθο εκτός από τις μετόπες, τα γείσα και τα κεραμίδια της στέγης που ήταν κατασκευασμένα από παριανό και υμήττειο μάρμαρο. Οι λίθινες επιφάνειες θα καλύπτονταν από λεπτό κονίαμα, ενώ διέθετε πλούσια γραπτή διακόσμηση.

Τα αετώματα περιείχαν αγάλματα υψηλής τέχνης από παριανό μάρμαρο, βαμμένα με ζωηρά χρώματα. Το ένα αέτωμα (ίσως το ανατολικό) απεικονιζόταν επεισόδιο της Γιγαντομαχίας, ένα δημοφιλές θέμα της εποχής. Η θεά Αθηνά πολεμά ενάντια στους Γίγαντες και καταβάλλει τον Εγκέλαδο με το δόρυ της. Δεξιά και αριστερά άλλοι γίγαντες βρίσκονται πεσμένοι. Τα γλυπτά αυτά είναι ίσως έργα του γλύπτη Αντήνορα ή του Ενδοίου. Το δυτικό αέτωμα πιθανότατα απεικόνιζε λιοντάρια, όπως αυτά του Εκατόμπεδου.

Το εσωτερικό ήταν χωρισμένο σε δύο κύριους χώρους που δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους. Ο ανατολικός χώρος ήταν ο κυρίως ναός, όπου στεγαζόταν το λατρευτικό άγαλμα της θεάς. Ο δυτικός χώρος (ή αλλιώς οπισθόδομος) χωριζόταν σε τρία δωμάτια αφιερωμένα σε διαφορετικές θεότητες ή ήρωες, που συνέχισαν να λατρεύονται στο μεταγενέστερο Ερέχθειο.

Ο ναός καταστράφηκε από τους Πέρσες κατά την εισβολή τους στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 480 π.Χ.. Μετά τους Περσικούς Πολέμους τα κατεστραμμένα μέλη χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλη έκταση στο βόρειο τείχος της Ακρόπολης όπου μέρος τους είναι ορατό μέχρι σήμερα. Τα μέλη αυτά ήταν ορατά από την πόλη ώστε να θυμίζουν τα δεινά του πολέμου. Το δυτικό μέρος του σηκού, που μάλλον διατηρούνταν σε καλύτερη κατάσταση, επισκευάστηκε και χρησιμοποιήθηκε για τη συνέχιση της λατρείας της Αθηνάς Πολιάδος.

Την εποχή του Περικλή, στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. αποφασίστηκε η ανοικοδόμηση των ιερών της Ακρόπολης. Ο σηκός του Αρχαίου Ναού επρόκειτο να αντικατασταθεί από νέο ναό, το Ερέχθειο. Το Ερέχθειο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 421 π.Χ., αμέσως βόρεια του Αρχαίου Ναού. Λόγω του Πελοποννησιακού Πολέμου, η ολοκλήρωσή του καθυστέρησε μέχρι το 406 π.Χ. Όλο αυτό το διάστημα οι δύο ναοί συνυπήρχαν. Ο Ξενοφώντας αναφέρει πως το 405 π.Χ. «ο παλαιός της Αθηνάς νεώς, εν Αθήναις, ενεπρήσθη». Πιθανότατα δηλαδή, μετά την ολοκλήρωση του Ερεχθείου και τη μεταφορά του ξόανου στον νέο ναό, ο παλαιός κατεδαφίστηκε με κάποιου είδους τελετουργική φωτιά. Τα θεμέλια του Αρχαίου Ναού είναι σήμερα ορατά ανάμεσα από το Ερέχθειο και τον Παρθενώνα.


Περιηγηθείτε στην αρχαϊκή Αθήνα