Μεσαιωνική Ακρόπολη (1450)
Στην Ακρόπολη αυτήν την περίοδο κατεδαφίστηκαν όλα τα κτήρια εκτός από τον Παρθενώνα, το Ερέχθειο και τα Προπύλαια. Ο βράχος οχυρώθηκε εκ νέου με την προσθήκη επάλξεων, και πύργων. Τα μνημεία μετατράπηκαν είτε σε φρούρια είτε σε εκκλησίες. Η Ακρόπολη γνώρισε διάφορες οικοδομικές φάσεις ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε κυρίαρχου (Βυζαντινοί, Φράγκοι, Καταλανοί, Ενετοί). Εδώ, τα μνημεία παρουσιάζονται στη μορφή που είχαν γύρω στο 1450.
Γενική άποψη της Μεσαιωνικής Ακρόπολης. Τα προπύλαια έχουν μετατραπεί σε οχυρωμένο κάστρο-παλάτι του διοικητή, ο Παρθενώνας εκκλησία με καμπαναριό και το Ερέχθειο διοικητήριο. Πάνω αριστερά διακρίνεται ο πύργος Belvedere.
Ο πύργος Belvedere όπου σήμερα στέκει η ελληνική σημαία.
Ο Παρθενώνας ως χριστιανικός ναός
Ο Παρθενώνας είχε υποστεί καταστροφές από πυρκαγιά πιθανότατα κατά την εισβολή των Ερούλων το 267 μ.Χ. Σε αυτήν την πυρκαγιά, κατέρρευσε η οροφή και καταστράφηκε η εσωτερική δίτονη κιονοστοιχία. Στις επισκευές που ακολούθησαν, δεν ήταν οικονομικά δυνατό να ανακατασκευαστεί η οροφή στην αρχική της μορφή, και έτσι χτίστηκε μία νέα που στέγαζε μόνο τον σηκό αφήνοντας την εξωτερική κιονοστοιχία ακάλυπτη.
Με την διαταγή της μετατροπής των αρχαίων ναών σε χριστιανικούς ο Παρθενώνας αφιερώθηκε τον 6ο μάλλον αιώνα, στην Αγία του Θεού Σοφία και στη συνέχεια στην Παναγία την Αθηνιώτισσα. Στην ανατολική πλευρά, φράχθηκε η είσοδος για να πάρει τη θέση της μία αψίδα, καθώς εκεί βρισκόταν πια το ιερό της εκκλησίας. Το εσωτερικό στολίστηκε με τοιχογραφίες και ψηφιδωτά. Γνωστό για την ποιότητά του ήταν το ψηφιδωτό της Παναγίας στην αψίδα του ιερού. Στους πρώτους χρόνους της λατινικής κυριαρχίας (13ος αιώνας) ένας πύργος χτίστηκε στο νότιο μέρος του οπισθόναου, πιθανότατα για να στηρίξει ένα καμπαναριό και ο ναός μετατράπηκε σε καθολική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία (Notre Dame).
Η Παναγία η Αθηνιώτισσα ή Notre Dame (Παρθενώνας) με το καμπαναριό από δυτικά.
Απεικόνιση της νέας οροφής του Παρθενώνα. Αριστερά πάνω το καμπαναριό και δεξιά κάτω η αψίδα με τον τρούλο στον πρόναο.
Ο Παρθενώνας ως εκκλησία από τα ανατολικά. Αριστερά στο τείχος διακρίνονται οι αντηρίδες που κατασκευάστηκαν τότε περίπου για ενίσχυση των οχυρώσεων.
Η αψίδα του ιερού. Για να κατασκευαστεί, γκρεμίστηκε μέρος του εσωτερικού επιστυλίου και του αετώματος.
Τα Προπύλαια ως φρούριο και παλάτι
Τα Προπύλαια γνώρισαν διάφορα στάδια διαμόρφωσης σε φρούριο. Εδώ παρουσιάζεται η τελική μορφή που έλαβαν. Σε μεγάλο βαθμό αυτές οι προσθήκες και οι πύργοι σώζονταν μέχρι το 1835 περίπου όταν κατεδαφίστηκαν χάριν του ρεύματος του νεοκλασικισμού που κυριαρχούσε τότε στην Ευρώπη.
Τα Προπύλαια από βορειοδυτικά. Η κεντρική κλίμακα έχει αντικατασταθεί από ελικοειδή δρόμο ανάμεσα σε τείχη. Η κεντρική πύλη έχει σφραγιστεί και η είσοδος γίνεται για λόγους ασφαλείας από το πίσω μέρος.
Τα Προπύλαια από νοτιοδυτικά. Το διάστημα μεταξύ των κιόνων στα κεντρικά κτήρια έχει κλειστεί, ενώ δεύτερος όροφος προστέθηκε πάνω τους για τα διαμερίσματα του διοικητή.
Άποψη των Προπυλαίων από τα βορειοανατολικά.
Άποψη από νοτιοανατολικά. Το αρχαίο κτήριο του Μνησικλή μόλις διακρίνεται.
Η σφραγισμένη αρχαία είσοδος της Ακρόπολης. Στα αριστερά η Πινακοθήκη.
Το κεντρικό κτήριο των Προπυλαίων από δυτικά με τον φραγκικό πύργο.
Το εσωτερικό της αυλής στα Προπύλαια (πίσω από την πινακοθήκη). Στο μέσον, το καθολικό παρεκκλήσι του παλατιού.
Το Ερέχθειο
Το Ερέχθειο πέρασε διάφορες οικοδομικές μετατροπές. Ξεκίνησε ως τρίκλιτη βασιλική εκκλησία. Μετά την κατάρρευση της σκεπής, νέα κτήρια χτίστηκαν στο εσωτερικό του, ενώ ο υπόλοιπος χώρος χρησίμευσε ως αυλή.
Το Ερέχθειο μετά τις μεσαιωνικές προσθήκες από ανατολικά.
Στη βόρεια πλευρά προστέθηκε ένα καινούργιο κτίσμα που αποτελούσε συνέχεια της βόρειας πρόστασης.
Το Ερέχθειο από δυτικά. Η βόρεια πρόσταση έχει και αυτή κλειστεί με τοίχους.
Το εσωτερικό του Ερεχθείου διαμορφωμένο σε αυλή με δύο κτίσματα.
